Sportgeneeskunde Nederland

Met Sportgeneeskunde Nederland als paraplu, bewegen de VSG en FSMI samen met de SBOS en SOS. Het gezamenlijke doel is de positionering en profilering van de sportgeneeskunde in de volle breedte in Nederland. De afzonderlijke organisaties kennen een eigen bestuur en directie. Faciliteiten en personeel worden met elkaar gedeeld, zodat er sprake is van optimale en efficiënte inzet van middelen en expertise. Daarnaast zijn de lijntjes tussen de organisaties zeer kort waardoor snel gezamenlijk kan worden ingespeeld op ontwikkelingen en activiteiten.  Vanuit Sportgeneeskunde Nederland worden alle organisaties, besturen én werk/project/expertgroepen gefaciliteerd vanuit één centraal bureau.

Sportgeneeskunde officieel erkend in 2014

Sinds 2014 is ‘sportgeneeskunde’ officieel erkend als medisch specialisme met een verwijsfunctie (poort specialistische status). De minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport heeft ingestemd met het besluit daartoe van het College Geneeskundige Specialismen (CGS) van de artsenfederatie KNMG, dat op 1 juli 2014 in werking is getreden. Sindsdien is de titel ‘sportarts’ wettelijk beschermd krachtens de Wet BIG. Minister Schippers (VWS) verwoordde het in 2014 als volgt: 

Sportartsen onderscheiden zich van anderen door hun grote expertise en specifieke kennis van het effect van sporten en bewegen op de gezondheid. De erkenning is daarom ook van grote toegevoegde waarde voor de kwaliteit van zorg voor chronisch zieken en iedereen die sport of beweegt.

De sportarts is medisch specialist in beweegzorg. De kracht van het specialisme ligt in het feit dat de sportarts een analyse kan maken van de klacht, waarbij rekening wordt gehouden met de veelal multifactoriële ontstaanswijze van klachten en verstoring in de bewegingsketen (ketenproblematiek). Dit impliceert dat het therapeutisch handelen op meerdere niveaus gericht kan zijn bij een gegeven klacht en/of aandoening. In de analyse en de behandeling van het probleem worden naast materiaal- en omgevingsfactoren ook fysiologische, biodynamische, psychische, sociale en cognitieve factoren meegenomen. 

Het merendeel van de activiteiten wordt, net als bij andere verenigingen, uitgevoerd door de leden. De sportartsen en overige leden hebben allemaal zo hun eigen aandachts- en interessegebieden. VSG en FSMI kennen een groot aantal werk-/project-/expertgroepen. Deze zijn als online community terug te vinden op deze website.

De kracht van een (online) community is dat het mensen en kennis samenbrengt en dat zo waarde wordt toegevoegd. Sportgeneeskunde Nederland kent een groot aantal communities die zijn ingedeeld naar de volgende clusters:

• Opleiding
• Wetenschap
• Kwaliteit
• Beroepsbelangen

Deze clusterindeling wordt toegepast door de meeste wetenschappelijke verenigingen in Nederland die zijn aangesloten bij de Federatie Medisch Specialisten (FMS). Dankzij de inzet van de leden in onze werk-/project-/expertgroepen kunnen de ambities en resultaten uit het meerjarenbeleidsplan van Sportgeneeskunde Nederland worden bereikt. En door de betrokkenheid bij ledenberaden én de deelname aan ons congres, cursussen en wetenschappelijke avonden is het makkelijker aanhaken bij landelijke ontwikkelingen en beleidskaders.

De sportarts heeft als medisch specialist beweegzorg verstand van fysieke fitheid:  

Fysieke fitheid is een onafhankelijke risicovoorspeller voor ziekte en sterfte.

Door (gericht) te bewegen worden mensen fitter en gezonder. Dit voorkomt ziekte, creëert sneller herstel bij ziekte, operatie of IC-opname (better in/better out). Een goede fysieke fitheid vermindert het aantal benodigde operaties (denk aan: hart-/vaat-, buik-, oncologische- en orthopedische chirurgische ingrepen).  

Fysieke fitheid is trainbaar en naast de behandeling van ziekte is er dus een belangrijke rol weggelegd voor primaire en secundaire preventie van leefstijl, gerelateerde veelal aan chronische aandoeningen. Fit bij kanker is een goed voorbeeld waarbij medisch specialistische beweegzorg een belangrijk aspect is.