Dat de ene topsport de andere niet is, dat was me al wel duidelijk. Maar hoe divers de beleving van het topsportlandschap toch kan zijn, had ik de afgelopen weken weer eens haarscherp op het netvlies.
NK Dressuur
Er stond een rij voor de Bubbelbus, aan de korte kant van de dressuurring. Er werd naar hartelust champagne verkocht, want het was per slot van rekening warm weer. Het NK dressuur in Ermelo, thuisbasis van de Koninklijke Nederlandse Hippische Sportfederatie, was in volle gang. Selectie voor het WK in Tyron in de Verenigde Staten stond op het spel, dus paard en ruiter zetten hun beste beentje voor. Tussen de prachtige proeven van Nederlands beste ruiters door was er tijd voor een glaasje en het bezoeken van de vele standjes rondom het stadion. Allerlei attributen voor de paardensport werden verkocht, inclusief exclusieve zadels, horse manager software, multivitamines én een heuse powerboost voor paarden. Alles om de Piaffe en de gestrekte draf nóg mooier uit te kunnen voeren.
EK Waterpolo mannen
Een week eerder zag ik niks geen standjes bij het EK waterpolo in Barcelona. Een blikje cola of kopje koffie was alles waarmee ik met het team de euforie van een lekkere overwinning van het Nederlands waterpoloteam kon vieren. Grote sterke kerels in een klein zwembroekje hadden net in de poulefase Turkije overklast en stonden in de schaduw onder de bomen met elkaar, vrienden en familie nog even na te praten. De Olympische sfeer die heerste op de Montjuïc, de plek waar dit EK plaatsvond, paste goed bij het uiteindelijke doel van het team: de Olympische Spelen halen in Tokyo. In 1992 werden hier namelijk de Zomerspelen georganiseerd. Uiteindelijk kon het team van Robin van Galen met een AA-tje proosten op heel wat prachtige wedstrijden en het behalen van de doelstelling, namelijk 10e worden van Europa. En dan werden de dames in een kolkende ambiance nog eens dik eerste ook!
Haarlemse Honkbalweek
Zoveel mensen met een witte huidskleur ik zag bij het NK dressuur, zoveel donkere mannen namen deel aan de Haarlemse Honkbalweek. Nederland, met het Koninkrijksteam, eindigde als derde achter Japan en Chinees Taipei en mocht zich weer eens met toplanden meten. Papiaments en Nederlandse wisselden elkaar moeiteloos af tijdens de training en warming-up voorafgaand aan de wedstrijden. Hoe warm en gemoedelijk de spelers met elkaar omgingen, zo warm en gemoedelijk was de sfeer op de tribunes. Zeker op sfeertribune ‘Het derde honk’, waar stoppen met aanmoedigen geen optie leek. Tussendoor kuierden toeschouwers rustig naar de eettentjes, voor een biertje of fors uitgevallen hamburger, terwijl de muziek lustig uit de speakers pompte. Voor velen het ideale lommerrijke dagje uit om Nederland in deze omstandigheden Italië ontspannen te zien oprollen.
Prachtig al die prestaties én culturele verschillen binnen de Nederlandse topsport. En een voorrecht om dit als teamarts van verschillende bonden van dichtbij mee te mogen maken. Deze week alweer 7 EK’s voor de boeg, die plaatsvinden in Glasgow en Berlijn. Het kan niet anders dan dat ik het allemaal ga zien, al ben ik hier dan niet live bij aanwezig. Ik twijfel alleen nog of ik onder het mom van een gefakete ziekte óf Neymarachtige geveinsde blessure mijn agenda ga leegruimen.
Bron: Sport- en bewegingsarts - Dr. Maarten Moen
Dr. Maarten Moen is sport- en bewegingsarts bij Bergman Clinics en NOC*NSF. Hij gebruikt zijn kennis uit de topsport in de alledaagse praktijk. Lees meer over sport- en bewegingsklachten op www.sportenbewegingsarts.nl.